Sugeng Rawuh

Home Refinance Loanpamartajawa ayo-ayo samya udhu "wiji" klungsu, dhudhah-dhudhah budaya jawa, jajag-jajag kedhunge basa, pawitan suku jaja ateken janggut, pawadan sregep tinon lan takon, cukla-cukli mbremana sandhi, pancadan sumarah manembah mring kersane Hyang Widhi Wasesa. dimen lestari jiwa jawi wani anjawani anjarwani...

Readmore

Sugeng Rawuh Sanggar Sastra Jawa, Ketoprak, Wayang, Pranatacara, paes lan tari, Yudhistira 5, Banguntapan, Bantul, Ngayogyakarta....

Readmore

Urip Sejati, Sejati Urip Urip iku rasa, rasa iku urip, urip tanpa rasa iku reca. wira wiri ora rumangsa wirang karana wus ilang rasane den samudana ora krasa, direrepa ora rumangsa, disendhu ora digugu, dipenggak nyangkal tenggak, digatra sansaya ndadra Atine tan tanggap, esmune sepi ing sasmita, meguguk mangutha waton, mbondhan tanpa ratu watake pekok tan kena ginepok alok, sikepe mbedhug boten kinukup ing gludhug

Readmore

Senin, 22 Februari 2010

0
Suwe ora Jamu, Jamu Ora Suwe


Suwe ora Jamu, Jamu Ora Suwe

Pancen sing jenenge jamu, luwih-luwih jamu jawa wis kondhang rasane ora enak, pahit, pedhes, getir campur adhuk,  kepara njuwarehi lan gawe gebres-gebres, menawa ora kewawa banjur mlukok, malah gawe wutah isen-isening weteng. Nanging yen di udhari mupangate, jeneng jamu pancen duwe tujuwan gawe seger, lan kanggo ngunggahake kasarasan utawa mbalekake awak lungrah lan badan sing sayah. Bab loro mau pancen beda-beda wiradate, nalika ngunjuk,  jamu rasane ora enak, nanging sawise ngrasaake mupangate banjur rumangsa marem lan kepenak. 

Iki kaya lelakon ing wektu-wektu iki kang dak lakoni, ibarate aku iki agi diweleg jamu, gelem-ra gelem jamu iki kudu tak ombe, muga-muga wae iki bener-bener jamu dudu jenu kang mbilaheni. Iya, pancen mung kudu tak dhadhaki, kenangapa aku kudu ngadhepi prastawa kaya ngene, kenangapa aku kudu ana ing undherane perkara iki,  sajake Gusti Hyang Murbeng Manon wus paring pepanci,  pancen iki bageyanku, dadi ya kudu tak trima kanthi sumarah. 

12 Januari 2010 ing nGGirli, lan wektu-wektu sabanjure, akeh lelakon kang banget ngedab-edabi, siji siji wis bisa tak rampungi, jebule ing ngarep kana isih akeh lan bakal sansaya akeh, lelakon lan pakaryan kang kudu dak adhepi. Ora luwung aku mung lothung, akeh kanca kang asung pambiyantu, iki dadi nggedhekake atiku, luwih-luwih ana tangan kukuh kang tansah nganthi lakuku, ana payung agung kang tansah ngeyubi lan mbentengi awakku, Dhuh Gusti Yesus...maturnuwun : kula madhep mantep, estu ndherek dhawuh paduka...

Kijogogati, 23/2/2010